راه های متنوع برای سرمایه گذاری

تصویر یک شاسی ریگ مناسب برای ۱۲ کارت گرافیک.

راه های متنوع برای سرمایه گذاری

مقدمه

از گذشته‌های بسیار دور، راه‌اندازی یک کسب‌وکار جدید مستلزم طی مراحل مشخص و به هم پیوسته‌ای، شامل پروراندن ایده اولیه، ارزیابی و اصلاح ایده، مطالعات بازار، عرضه محصول اولیه و در نهایت ورود همه‌جانبه به بازار بوده است که البته بسیاری فرآیندهای جانبی، از استخدام کارکنان مناسب و تیم‌سازی گرفته، تا جذب سرمایه نیز در این مسیر لازم‌الاجرا است. یکی از فاکتورهای کلیدی در موفقیت هر کسب‌وکار، دسترسی به سرمایه کافی جهت هزینه‌های اولیه راه‌اندازی کسب‌وکار و اداره امور پیش از عرضه نهایی محصول و رسیدن به سودآوری است. تأمین سرمایه برای تمامی کسب‌وکارهای خرد و کلان، اعم از یک مغازه خواروبار فروشی کوچک در یک منطقه حاشیه‌ای شهر گرفته تا یک شرکت بزرگ ساخت تجهیزات پیشرفته با گردش مالی میلیون‌ها دلار، بسیار مهم و کلیدی است و هر گونه غفلت در پیش‌بینی هزینه‌ها و عدم جذب سرمایه متناسب با هزینه‌ها، می‌تواند شکست کسب‌وکار را در پی داشته باشد.

هنگامی که صحبت از تأمین سرمایه برای راه‌اندازی یک کسب‌وکار می‌شود، اغلب افراد به فکر بانک‌ها و دریافت وام می‌افتند. در کسب‌وکارهای سنتی، معمولاً ریسک و مخاطرات مربوطه متوجه صاحب ایده یا بنیان‌گذار آن است و سرمایه اولیه، از سوی خود وی و در صورت عدم وجود منابع مالی شخصی کافی، از طریق دریافت وام تأمین می‌شود. بانک‌ها صرفاً یک ارزیابی اولیه و فرمالیته از امکان‌پذیری و سودآوری ایده کسب‌وکار داشته و با اخذ وثایق و ضمانت‌های کافی، عملاً کاری با سرنوشت نهایی آن نخواهند داشت. همین عامل، موجب شده است تا بسیاری از کارآفرینان و فعالان اقتصادی، به دلایل مختلف، نظیر ناتوانی در ارائه ضمانت‌های درخواستی و نیز بروکراسی اداری حاکم بر فرآیند دریافت وام، نتوانند از این روش برای تأمین سرمایه خود استفاده نمایند.

بسیاری از دولت‌ها، با هدف هدایت سرمایه‌های کشور در تولید و اشتغال‌زایی، اقدام به تعریف پروژه‌های حمایتی از صاحبان ایده می‌نمایند؛ برای مثال، ایده طرح‌های زودبازده که چند سال پیش در ایران و با حمایت دولت جهت راه‌اندازی کسب‌وکارهای کوچک و طرح‌های زودبازده اقتصادی انجام گرفت. البته باید توجه داشت که امروزه، فضای کسب‌وکار تحت تأثیر روند افزایشی نفوذ فناوری و تغییر ماهیت رقابت، کاملاً متحول شده است و ظهور مفاهیم جدیدی، همچون نوآوری، کارآفرینی و استارت‌آپ‌ها، ما را نیازمند راهکارهای نوین در تأمین سرمایه نموده است.

با توجه به نقش کلیدی استارت‌آپ‌های فناورانه در رشد و توسعه اقتصادی و حرکت به سوی اقتصاد دانشی و نیز جایگاه تأمین مالی و جذب سرمایه‌گذار در این کسب‌وکارهای نوپا، در یک مجموعه از مقالات، سعی خواهد شد تا مروری اجمالی بر روش‌های متنوع جذب سرمایه در استارت‌آپ‌ها داشته باشیم. در اولین قسمت از مجموعه مذکور، به تبیین نقش سرمایه‌گذاری و اهمیت آن در موفقیت استارت‌آپ‌ها پرداخته و روش‌های اصلی تأمین مالی را معرفی خواهیم کرد.

اهمیت تأمین مالی برای استارت‌آپ‌ها

استارت‌آپ‌ها معمولاً فعالیت خود را با یک طرح یا ایده نوآورانه اولیه آغاز می‌نمایند. در مسیر پیاده‌سازی و اجرایی نمودن ایده که در نهایت به تجاری‌سازی و عرضه محصول نهایی به بازار ختم خواهد شد، مجموعه‌ای از اقدامات و فعالیت‌ها انجام می‌گیرد. انگیزه، هیجان ناشی از نوآوری‌های معمولاً رادیکال، فعالیت‌های تحقیق و توسعه‌ای، کارکنان و مدیران خلاق و از همه مهم‌تر، دست و پنجه نرم کردن با محدودیت‌های مالی فراوان، از ویژگی‌های مشترک بسیاری از استارت‌آپ‌های مبتنی بر فناوری‌های پیشرفته به شمار می‌آید.

اگرچه امیدواری به آینده روشن، برنامه‌ریزی، الهام گرفتن از دیگر کارآفرینان موفق و البته صرفه‌جویی در هزینه‌ها، از جمله ملزومات اصلی استارت‌آپ‌ها به‌حساب می‌آیند، با این حال، تأمین منابع مالی مورد نیاز هم از جایگاهی خاص برخوردار است. این امر، به‌ویژه با هزینه‌های قابل توجه فرآیند تحقیق و توسعه و ریسک عدم موفقیت در تجاری‌سازی نوآوری، موجب می‌شود تا بنیان‌گذاران و تیم‌های استارت‌آپی، از همان ابتدای راه‌اندازی شرکت به فکر جذب سرمایه‌های لازم باشند.

یکی از موانع و چالش‌های پیش روی فناوران و کارآفرینان استارت‌آپی در زمینه جذب سرمایه، افشاء نشدن ایده‌ها و دارایی‌های فکری است که موجب شده است، استقبال از سرمایه‌گذاران تا حدی کمرنگ شود. با این حال، فعالان استارت‌آپی باید به این نکته توجه داشته باشند که اگرچه در گام‌های نخست راه‌اندازی شرکت و توسعه فناوری، برای تأمین نیازهای مالی می‌توان بر سرمایه‌های خانوادگی و شخصی تکیه نمود، اما این رویه تا پایان فرآیند تجاری‌سازی نمی‌تواند ادامه داشته باشد. از سوی دیگر، کسب‌وکارهای نوپا از ریسک زیادی برخوردار بوده و درصد بسیار زیادی از آن‌ها در تجاری‌سازی ایده‌های خود ناموفق هستند که همین عامل، عدم اعتماد سرمایه‌گذاران برای ارائه منابع مالی به استارت‌آپ‌ها را در پی دارد.

تا به اینجا، مشخص شد که موفقیت در اکوسیستم نوآوری و تجاری‌سازی محصول نهایی که همراه با ایجاد ارزش افزوده خواهد بود، برای جذب سرمایه و تأمین مالی نیازمند یک بستر کارآفرینانه و روشمند است. همچنین روش‌های سنتی سرمایه‌گذاری، به دلیل ریسک قابل توجه حوزه‌های فناورانه، پاسخگوی نیازهای مالی استارت‌آپ‌ها نخواهد بود. پرسش این است، که چه باید کرد؟

ریسک، بازده، میزان سرمایه‌گذاری و افق زمانی سرمایه‌گذاری، چهار عامل اصلی و تعیین کننده برای تصمیم‌گیری پیرامون سرمایه‌گذاری است که به دلیل عدم وجود تصویری شفاف در هیچ یک از فاکتورهای یاد شده، استارت‌آپ‌ها کاری دشوار برای اقناع سرمایه‌گذار، در مسیر تأمین مالی خود دارند. برای رفع چالش‌ها و تسهیل فرآیند جذب سرمایه در کسب‌وکارهای نوآورانه، می‌بایست دو جنبه کلیدی را در نظر داشت. اول این‌که روش‌های سنتی، از کارایی چندانی برخوردار نیستند و می‌بایست سازوکار نوینی برای تأمین مالی استارت‌آپ‌ها اندیشید. دوم این‌که نسبت به دوره عمر استارت‌آپ‌ها، دقت وافر صورت گیرد. هر استارت‌آپ، از ابتدای طرح ایده و آغاز به کار، تا زمانی که بتواند محصول یا فناوری خود را به بازار عرضه نموده و خود را به عنوان شرکتی بالغ معرفی نماید، مراحل و دوره‌های مختلفی را طی می‌نماید و بدیهی است که در هر دوره، نیازها و اقتضائات متفاوتی خواهد داشت. از منظر سرمایه‌گذاری نیز دوره عمر استارت‌آپ می‌بایست مدنظر قرار گیرد، چرا که جذب سرمایه بیش از نیاز و بدون توجه به ویژگی‌های چرخه عمر شرکت، به همان میزان به موفقیت آن ضربه می‌زند که عدم وجود منابع مالی ممکن است به شکست ایده بیانجامد.

روش‌های متنوعی برای جذب سرمایه مورد نیاز یک استارت‌آپ وجود دارد که از آن میان، می‌توان به سرمایه شخصی، استفاده از سرمایه‌های دوستان و خانواده، فرشتگان کسب‌وکار، صندوق‌های سرمایه‌گذاری مخاطره‌پذیر و سرمایه‌گذاری جمعی اشاره نمود. با در نظر گرفتن اثر دوره عمر بر روش تأمین سرمایه و تغییر و تحولات اخیر اکوسیستم‌های نوآوری در زمینه تأمین مالی استارت‌آپ‌ها و کسب‌وکارهای نوپا، در ادامه سعی خواهد شد تا مروری اجمالی بر روش‌های تأمین مالی استارت‌آپ‌ها مبتنی بر دوره عمر آن‌ها داشته باشیم.

فرایند تأمین مالی در استارت‌آپ‌ها

به طور خلاصه، اولین مرحله از تأمین سرمایه مورد نیاز یک استارت‌آپ، مرحله کشت ایده است که با توجه به بنیه ضعیف استارت‌آپ در این مرحله، این تأمین سرمایه ایده، آن را قادر خواهد ساخت تا به رشد خود ادامه دهد. عمدتاً راه های متنوع برای سرمایه گذاری منابع مورد نیاز در این مرحله، توسط بنیان‌گذاران و یا اطرافیان (فاز خودگردانی که تأمین هزینه‌ها بر مبنای سرمایه شخصی، کمک‌های خانوادگی، قرض از دوستان و خرده درآمدهای ناچیز خواهد بود) و در برخی موارد از سوی فرشتگان کسب‌وکار تأمین می‌شود. البته اخیراً استفاده از روش سرمایه‌گذاری جمعی نیز به‌عنوان یکی از راه‌های تأمین مالی در دوره اولیه، مورد توجه کارآفرینان قرار گرفته است. سرمايه جذب‌شده در اين مرحله، براي آن است که استارت‌آپ ۶ ماه دوام بياورد تا بتواند فرضيات ايده خود را اعتبارسنجي نموده و با چرخش ايده اوليه و تغيير آن به ايده اصلي، به مدل نهايي کسب‌وکار نزديک شود. باید دقت نمود که استارت‌آپ‌ها در توسعه برنامه‌های تجاری خود، نمی‌توانند بر جذب سرمایه از منابع وام‌دهنده، نظیر بانک‌ها تکیه نمایند، چراکه دارایی‌های مشهود قابل توجهی در اختیار نداشته و علاوه بر نداشتن اعتبار کافی، با توجه به فعالیت در حوزه فناوری‌های نوظهور، از ریسک بالایی نیز برخوردارند.

با اصلاح و توسعه ایده و بلوغ نسبی استارت‌آپ، فرآیند توسعه فناوری شتاب بیشتری خواهد گرفت و با توجه به هزینه‌های قابل توجه، نیاز به بهره‌گیری از یک سازوکار مدون برای جذب سرمایه خواهد بود. صندوق‌های سرمایه‌گذاری مخاطره‌پذیر، به عنوان مجموعه‌های تخصصی تأمین مالی استارت‌آپ‌ها، می‌توانند در این مرحله از دوره عمر استارت‌آپ‌ها ایفای نقش نمایند. ذکر این نکته خالی از لطف نیست که صندوق‌های سرمایه‌گذاری مخاطره‌پذیر، علاوه بر تأمین سرمایه‌های لازم، می‌توانند منابعی ارزشمند برای مشاوره‌های مدیریتی، مالی، بازاریابی و . محسوب شوند که اهمیت این موارد، در برخی موارد از جذب سرمایه نیز بالاتر است.

در نهایت، استارت‌آپ به مراحل نهایی رشد خود رسیده و برای ایجاد بالاترین ارزش افزوده، وارد مرحله عرضه به بورس، ادغام با شرکت‌های بزرگ، یا فروش تجاری می‌شود. اغلب داستان‌های موفقیت استارت‌آپ‌ها و معروفیت آن‌ها، مرتبط با این مرحله است.

روش‌های تأمین مالی در استارت‌آپ‌ها

مطابق با آنچه پیشتر ارائه شد، با توجه به اهمیت فراوان تأمین سرمایه مورد نیاز برای مراحل مختلف یک استارت‌آپ، از رشد ایده تا توسعه کار، نیاز است تا با روش‌های مختلف تأمین مالی آشنا شد. در همین راستا، در این بخش روش‌های عمده مورد استفاده برای تأمین مالی استارت‌آپ‌ها، از جمله روش خودگردانی، روش « 3F »، فرشتگان کسب‌و‌کار، شتاب‌دهنده‌ها، سرمایه‌گذاران مخاطره‌پذیر، بانک‌ها و سرمایه‌گذاران جمعی، به طور خلاصه معرفی خواهند شد.

1- خودگردانی یا خودکفایانه: این روش، به استفاده از امکانات به بهترین نحو ممکن اشاره دارد. برای مثال، استفاده از دفتر اجاره‌ای کوچک‌تر، اجاره یک اتاق از یک دفتر کار با هدف کاهش هزینه‌ها و امکان تبادل ایده با دیگر تیم‌های کاری مستقر. جالب است بدانید که برخی از غول‌های فناوری حال حاضر، کار خود را از پارکینگ شخصی آغاز نموده‌اند که از مهم‌ترین آن‌ها، می‌توان به اپل، مایکروسافت، گوگل و آمازون اشاره نمود. باید توجه داشت که این روش، بیشتر از آن‌که به تأمین مالی بیاندیشد، متمرکز بر صرفه‌جویی در هزینه‌ها و کاهش آن‌ها در بدو راه‌اندازی استارت‌آپ است.

2- تأمین مالی « 3F »: « 3F » مخفف سه کلمه « Family »، « Friends » و « Fools » است و دوستان، خانواده و اطرافیان را به عنوان یک منبع تأمین سرمایه، در دوره‌های ابتدایی راه‌اندازی استارت‌آپ معرفی می‌نماید. خانواده و دوستان نزدیک، از این جهت که اعتماد کافی به فرد داشته و بدون نیاز به ضمانت و یا طرح کسب‌وکار پیچیده، حاضر به کمک مالی هستند، می‌توانند نقشی مهم در جذب سرمایه‌های اولیه داشته باشند. نکته کلیدی در این است که در ابتدای امر، فقط یک ایده وجود دارد و نه از پتنت‌های ارزشمند و نمونه‌های اولیه محصول خبری است و نه حتی خود فرد اطمینان کافی از موفقیت ایده خود دارد. پس تنها کسانی که ممکن است ریسک این کار را به جان بخرند و بر روی ایده شما سرمایه‌گذاری نمایند، خانواده و اطرافیان هستند. سومین منبع تأمین مالی استارت‌آپ‌ها، افرادی هستند که از ریسک‌پذیری بسیار بالا و بعضاً نامعقول برخوردار بوده و حاضرند بر روی ایده شما بدون بررسی‌های عمیق، مبالغی را سرمایه‌گذاری کنند.

3- فرشتگان کسب‌وکار « Business Angels »: این اصطلاح، برای نخستین بار به سرمایه‌گذاران در نمایش‌های « Broadway » اطلاق می‌شد و منظور از آن، سرمایه‌گذاران و کارآفرینان ثروتمندی هستند که بخشی از ثروت خود را بر روی ایده‌های نوآورانه سرمایه‌گذاری می‌نمایند. فرشتگان کسب‌وکار برخلاف اعتقاد عموم، ممکن است میلیونر‌های سرشناس نباشند و افرادی حرفه‌ای در حوزه‌های مختلف را شامل شوند. فرشتگان کسب‌وکار در مراحل اولیه راه‌اندازی یک استارت‌آپ، سرمایه‌گذاری می‌نمایند و بدون دخالت در مدیریت آن، در ازای بخشی از سهام مالکیت شرکت، به تأمین مالی آن می‌پردازند. تفاوت عمده فرشتگان کسب‌وکار با سرمایه‌گذاران ریسک‌پذیر « 3F »، ریسک‌پذیری معقول و مبتنی بر آگاهی آن‌ها است که با توجه به سابقه درخشان تجاری و تجارب حرفه‌ای خود در حوزه کارآفرینی، می‌توانند رشد استارت‌آپ‌ها را تسریع نموده و احتمال شکست آن‌ها را کاهش دهند. از مثال‌های موفق در این زمینه، می‌توان به گوگل، فیسبوک و « Whats App » اشاره نمود.

4- شتاب‌دهنده‌ها « Accelerator »: یک شتاب‌دهنده استارت‌آپی ، مجموعه‌ای متشکل از متخصصین حوزه کارآفرینی همراه با منابع مالی است که پس از ارزیابی ایده‌های مختلف و انتخاب ایده‌های دارای پتانسیل تجاری‌سازی، اقدام به حمایت و پشتیبانی از آن‌ها می‌نماید. آن‌ها در ازای سرمایه‌گذاری اولیه خود بر روی یک شرکت نوپا ، درصدی از مالکیت آن را در اختیار گرفته و در مقابل، طیف وسیعی از آموزش‌ها، اعم از مدیریتی، مالی، بازاریابی و . را به صاحبان ایده ارائه می‌نمایند. شتاب‌دهنده « Y Combinator »، اولین شرکت شتاب‌دهنده است که در سال ۲۰۰۵ میلادی فعالیت خود را آغاز نموده و متقاضیان را در دو دوره زمانی سه ماهه در هر سال پذیرش می‌نماید. عملکرد نسبتاً متفاوت این شرکت در مقایسه با مراکز رشد سنتی که به صورت مستمر خدمات خود را به کاربران ارائه می‌دادند، موجب شد تا این ساختار جدید، تحت نام «شتاب‌دهنده استارت‌آپی»، به عنوان یک مفهوم جدید در اکوسیستم نوآوری پای به عرصه وجود بگذارد. امروزه شتاب‌دهنده‌ها در بازه‌های کوتاه‌مدت 3 تا 6 ماهه، اقدام به پذیرش و حمایت از صاحبان ایده می‌نمایند تا علاوه بر دسترسی به آموزش‌های ضروری برای موفقیت در تجاری‌سازی ایده، ارزیابی واقع‌بینانه‌ای از آن به دست آورند. در صورت پتانسیل‌های توسعه محصول، امکان ارتباط با سرمایه‌گذاران مهیا خواهد شد که می‌تواند فرآیند تجاری‌سازی را در مراحل آتی پیش برد.

5- سرمایه‌گذاران مخاطره پذیر « Venture Capital »: صندوق‌های سرمایه‌گذاری مخاطره‌پذیر، در مقایسه با فرشتگان کسب‌وکار تا حدی از ریسک‌پذیری کمتری برخوردار هستند؛ با این حال، دو مشخصه بسیار کلیدی موجب می‌شود که به عنوان یکی از مهم‌ترین روش‌های تأمین مالی استارت‌آپ‌ها نام گیرند. اول این‌که منابع در اختیار « VC »ها در مقایسه با فرشتگان کسب‌وکار بسیار بیشتر بوده و در نتیجه مبالغ بیشتری را بر روی طرح‌های فناورانه سرمایه‌گذاری خواهند کرد. علاوه بر این، سرمایه‌گذاران مخاطره‌پذیر در ازای سرمایه‌گذاری قابل توجه خود، عنان مدیریتی استارت‌آپ را نیز در دست گرفته و مجموعه‌ای از خدمات مالی، حسابداری، منابع انسانی، بازاریابی و فروش را در اختیار بنیان‌گذاران خواهند گذاشت. با توجه به نرخ 90 درصدی شکست شرکت‌های استارت‌آپی، پشتیبانی مدیریتی از آن‌ها، می‌تواند از میزان سرمایه جذب شده نیز مهم‌تر باشد.

6- بانک‌ها: همان‌گونه که در سطور پیشین ذکر شد، در ادبیات کارآفرینی چندان توصیه‌ای به تأمین سرمایه استارت‌آپ‌ها از طریق بانک‌ها نمی‌شود. بانک‌ها در سود و زیان پروژه توسعه ایده شریک نشده و در ازای وام پرداختی، وثیقه‌های سنگین اخذ خواهند کرد.

7- سرمایه‌گذاری‌های جمعی « Crowdfunding »: سرمایه‌گذاری جمعی، به معنای جمع‌آوری مقادیر کم سرمایه از تعداد زیادی از افراد با هدف تأمین مالی یک کسب‌وکار پرمخاطره است. این روش که به تازگی مورد توجه استارت‌آپ‌ها و شرکت‌های فناور برای جذب سرمایه و تأمین مالی پروژه‌های توسعه فناوری قرار گرفته است، راهی آسان برای ارتباط میان سرمایه‌گذاران و کارآفرینان از طریق شبکه‌های اجتماعی و وب‌سایت‌های سرمایه‌گذاری جمعی است. مزیت دیگر این روش، در این است که مشارکت در پروژه‌های نوآورانه و دستیابی به حاشیه سود چند برابری، منحصر به سرمایه‌گذاران بزرگ نیست و هر فردی با مبالغ محدود نیز می‌تواند در این امر دخیل شود.

بهترین روش سرمایه گذاری در ایران کدام است؟

آمارها نشان می‌دهد بازدهی بورس به نسبت میانگین بازدهی بازار خودرو، مسکن، طلا و ارز طی ۵ سال اخیر بالاتر بوده است. سرمایه‌گذاری غیر مستقیم با مبالغ کم از دیگر مزایای این بازار است.

بازارهای مختلفی نظیر بورس، دلار، طلا، مسکن، خودرو، بانک و . برای سرمایه‌گذاری وجود دارد. برای انتخاب بهترین روش سرمایه گذاری، در گام اول باید بازدهی آن‌ها را با هم مقایسه کرد. در طی ۵ سال منتهی به ۳۱ شهریور ۱۴۰۰، بورس با بازدهی حدوداً ۱۷۱۴ درصدی، بهترین عملکرد را در مقایسه با سایر بازارها داشته است. در طی همین مدت، سکه طلا با بازدهی ۹۱۴ درصد، دلار با ۶۷۵ درصد، مسکن با ۶۳۰ درصد و سپرده‌های بانکی با ۱۱۵ درصد در رتبه‌های بعدی قرار دارند.

آیا فقط بازده سرمایه گذاری در یک بازار مهم است؟

برای انتخاب روش سرمایه گذاری، فقط پارامتر بازدهی سرمایه گذاری در یک بازار مهم نیست. هر گزینه سرمایه گذاری مانند مسکن، طلا، دلار، خودرو، سپرده‌های بانکی و … شرایط و ویژگی‌های خاص خود را دارد که باید پیش از شروع سرمایه گذاری به آن‌ها توجه کرد. از جمله این ویژگی‌ها می‌توان به نقدشوندگی، امکان مدیریت ریسک، قابلیت سرمایه گذاری با مبالغ کم، سهولت انجام معامله، امنیت سرمایه گذاری و شفافیت معاملاتی اشاره کرد.

نقدشوندگی به این معناست که بتوان یک دارایی را سریع و راحت تبدیل به پول نقد کرد. لذا به سرمایه‌گذاران توصیه می‌شود که پیش از آغاز سرمایه‌گذاری در یک دارایی، نقدشوندگی آن را به دقت مورد بررسی قرار دهند. چرا که اگر در آینده به هر دلیلی تمایل داشتند آن دارایی را به پول نقد تبدیل کنند، بتوانند در سریعترین زمان ممکن این کار را انجام دهند.

امکان مدیریت ریسک

یک بازار خوب، باید این امکان را به سرمایه گذاران بدهد تا بتوانند ریسک خود را مدیریت کنند. در بازار بورس سرمایه‌گذاران می‌توانند با ایجاد سبد متنوعی از اوراق بهادار، ریسک سرمایه گذاری خود را به نحو مطلوبی مدیریت کنند. شایان ذکر است که از طریق بازار بورس می‌توان در سکه طلا نیز سرمایه گذاری کرد. برای این کار کافیست سرمایه‌گذار اوراق بهادار مبتنی بر سکه طلا را خریداری کرده و یا در صندوق های سرمایه گذاری مبتنی بر سکه طلا سرمایه گذاری کند.

با حداقل ۵۰۰ هزار تومان تومان می‌توان در بازار بورس سرمایه گذاری کرد. در حالی که برای سرمایه گذاری در سکه طلا و خودرو به سرمایه چند میلیون تومانی و برای سرمایه‌گذاری در زمین و مسکن حداقل به سرمایه‌ چند صد میلیون تومانی نیاز است.

سهولت انجام معاملات

در حال حاضر، سرمایه گذاری در بورس و خرید و فروش انواع اوراق بهادار به صورت آنلاین و از طریق سامانه های معاملاتی کارگزاری ها انجام می‌شود. در حالی که در سایر بازارها مانند طلا، خودرو، مسکن و دلار چنین امکانی وجود ندارد.

امنیت سرمایه گذاری

یکی از مهمترین عواملی که باید به آن توجه داشت، بحث امنیت سرمایه گذاری است. در بازارهای مانند ارز، سکه طلا، خودرو و مسکن این احتمال وجود دارد که دارایی خریداری شده و یا اسناد مرتبط با آن جعلی بوده و سرمایه‌گذار تمام دارایی خود را از دست بدهد. در حالی که در بازار بورس چنین اتفاقی ممکن نیست رخ دهد؛ چرا که تمامی اوراقی قابل خرید و فروش در بورس، به صورت پیوسته توسط سازمان بورس اوراق بهادار بررسی می‌شوند. علاوه بر این، طبق قانون کلیه شرکت‌هایی که سهام آن‌ها در بورس معامله می‌شود موظفند به شکل دوره‌ای صورت‌های مالی خود را در سامانه کدال منتشر کنند. از این رو بازار بورس نسبت به سایر بازارهای موازی از شفافیت معاملاتی بیشتری برخوردار است.

چگونه می‌توان در بورس سرمایه گذاری کرد؟

سرمایه گذاری در بورس به دو روش مستقیم و غیر مستقیم امکان پذیر است. در روش مستقیم، شخص باید بازار را زیر نظر گرفته و از روش های مختلف تحلیل مثل تحلیل تکنیکال، تحلیل فاندامنتال و تابلوخوانی برای شناسایی خرید و فروش مستقیم سهام استفاده کند.

در روش غیر مستقیم شخص با خرید واحدهای صندوق های سرمایه گذاری، مدیریت دارایی خود را به دست یک تیم حرفه‌ای از کارشناسان بازار سرمایه سپرده و بدون صرف هیچ زمانی برای تحلیل بازار، از مزایای بورس بهره‌مند می‌شود. مدیران و کارشناسان صندوق‌ها، با توجه به شناختی که از بازارهای مختلف مثل بورس و سکه طلا دارند، می‌توانند ریسک سرمایه‌گذاری رو به نحو مطلوبی مدیریت کنند.

در صورتی که مایلید اطلاعات بیشتری درباره بورس و روش های سرمایه گذاری در آن کسب کنید، می‌توانید به وبسایت آموزشی کارگزاری مفید به نشانی learning.emofid.com مراجعه کنید. در این وبسایت بیش از ۸۰۰ مطلب در سه سطح مبتدی، نیمه حرفه‌ای و حرفه‌ای به همراه دوره های مختلف آموزشی ارائه شده است. به علاوه روزانه چندین کلاس آموزش بورس به صورت رایگان و غیر حضوری برگزاری می‌شود که می‌توانید از آن‌ها بهره‌مند شوید.

7 روش سرمایه گذاری در استارتاپ‌ها

پیدا کردن بهترین راه برای سرمایه گذاری در استارتاپ‌ها و کسب و کارهای نوپا یکی از پر چالش‌ترین بحث‌ها می‌باشد. تبدیل کردن یک ایده خوب به محصول یا خدمات خوب نیازمند سرمایه می‌باشد و قطع به یقین در ابتدای مسیر کسب و کار، کارآفرینان سرمایه زیادی در دست ندارند که بتوانند در این مسیر هزینه کنند. در این نوشتار ما برآنیم که به بهترین راه‌های سرمایه گذاری در استارتاپ‌ها اشاره کنیم.

• 1) ۱- تامین مالی از طریق سرمایه خود ( Self-funding )
• 2) ۲- سرمایه گذاران نزدیک ( دوستان و اعضای خانواده )
• 3) ۳- سرمایه گذاری جمعی (Crowdfunding)
• 4) ۴- شتاب‌دهنده‌ها ( Accelerators )
• 5) ۵- سرمایه گذاران فرشته (Angel investor )
• 6) ۶- سرمایه گذاران ریسک پذیر ( Venture Capital )
• 7) ۷- مشارکت ( Partnership )
• 8) در مورد سرمایه گذاری در استارتاپ‌ها نیاز به راهنمایی دارید؟

۱- تامین مالی از طریق سرمایه خود ( Self-funding )

بسیاری از کارآفرینان با سرمایه خود وارد مسیر کسب و کار می‌شوند. حتی اگر این مبلغ کم باشد باز هم ارزش این را دارد که منافع آن را در نظر بگیریم که مهم‌ترین این منافع آن است که سود بیشتری به خود فرد تعلق می‌گیرد. حتی می‌توان از این مقدار سود اولیه در مراحل بعدی به جای تکیه صرف بر دوره‌های مالی و سرمایه‌گذاری آینده بهره جست.

۲- سرمایه گذاران نزدیک ( دوستان و اعضای خانواده )

ممکن است در میان اعضای خانواده و دوستان کسانی باشند که مشتاق سرمایه‌گذاری برای رشد و ارتقای کسب و کار کارآفرین باشند. این سرمایه‌گذاری‌ها عموما نوعی وام یا خرید سهام هستند که روشی ساده و سریع در سرمایه گذاری در استارتاپ‌ها است. نکته مهم این است که در چنین شرایطی برای حمایت از منافع طرفین و نیز حفظ رابطه موجود میان طرفین بهتر است یک قرارداد شفاف میان طرفین وجود داشته باشد تا از اختلاف‌های بعدی جلوگیری به عمل آورد.

این روش هم مزیت‌ها و هم معایبی دارد. از جمله مزیت‌ها این است که دوستان و خانواده معمولا مشکلاتی را در نحوه مدیریت شرکت بوجود نمی‌آورند. از طرفی این روش این عیب را هم دارد که کارآفرین مدام به این فکر می‌کند که در صورت عدم سودآوری، چگونه از پس شرایط روانی و بحرانی این موقعیت برآید.

۳- سرمایه گذاری جمعی (Crowdfunding)

یکی از راه‌هایی که به سرعت در این زمینه شهرت یافت، سرمایه‌گذاری جمعی است. معمولاً مشارکت جمعی توسط افرادی که سرمایه‌گذاری مشترک می‌کنند و اغلب از طریق اینترنت انجام می‌شود تا از تلاش‌های یک کارآفرین توسط عموم جامعه یا سازمان‌ها حمایت شود. تأمین مالی جمعی برای اهداف متنوعی نظیر درمان بیماری تا چاپ کتاب، حمایت مالی هنرمندان تا طرفداران کمپین‌های انتخاباتی و تأمین سرمایه لازم برای راه اندازی یک کسب و کار نوپا یا کسب و کار کوچک کاربرد دارد.

در یک رویکرد سنتی به سرمایه‌گذاری جمعی شما در قبال مبلغی محصولی را برای اولین بار ارائه می‌دهید. این فرایند اساسا پیش فروش محصول است و این روش سرمایه گذاری در استارتاپ‌ها این امکان را به شما می‌دهد که سرمایه‌گذاری‌های خرد را از میان تعداد زیادی از سرمایه گذاران جستجو کنید.

یکی از روش‌های سرمایه گذاری جمعی خرید سهام جمعی می‌باشد. به همین منظور، قرارداد سرمایه گذاری در ازای سهام برای این مهم فراهم شده است. نمونه قرارداد سرمایه‌گذاری در ازای سهام را از بانک قراردادهای وینداد دریافت کنید تا با یک قرارداد حرفه‌ای سرمایه گذاری خود را شروع کنید.

این نوع تأمین مالی در عمل پیچیده‌ترین حالت تأمین مالی جمعی است. در این حالت پاداش مشارکت‌کنندگان در ازای سرمایه‌گذاری، دریافت سهام، سود سهام یا حق رای در سهام مخاطره‌آمیز است. در این حالت مشارکت کننده، سود مستقیم دریافت نمی‌کند بلکه به نوعی در سرمایه‌گذاری مخاطره‌پذیر شرکت می‌کند. در این روش سرمایه گذاران خود سهامدار می‌شوند.

۴- شتاب‌دهنده‌ها ( Accelerators )

یک روش موثر دیگر در سرمایه گذاری در استارتاپ‌ها بهره‌مندی از شتاب‌دهنده‌ها می باشد. شتاب‌دهنده ها عموما گروهی از تازه‌کارها را با فضای کاری، مشاوره و راهنمایی کسب و کار و سرمایه گذاری بالقوه ارائه می‌دهند. آن‌ها اغلب توسط دانشگاه‌ها، سازمان‌های صنعتی یا شرکت‌های خصوصی حمایت می‌شوند.

شتاب‌دهنده ها اگر منابع مالی را تامین کرده باشند، در مقابل سهمی را از کسب و کار تقاضا می‌کنند.

۵- سرمایه گذاران راه های متنوع برای سرمایه گذاری فرشته (Angel investor )

روش دیگر در سرمایه گذاری در استارتاپ‌ها ، سرمایه گذاران فرشته می‌باشد. سرمایه گذاران فرشته معمولا افراد با ارزش و یا تیم‌های کوچکی هستند که در مراحل اولیه و پیش از سرمایه گذاران خطرپذیر پول خود را سرمایه گذاری می‌کنند. نقطه قوت این نوع سرمایه گذاری این است که اغلب روابط شخصی نزدیک برقرار است. نقطه ضعف این سرمایه گذاری این است که یک سرمایه گذار فرشته اغلب از کارآفرینان سهام و حتی یک کنترل کننده درخواست می کند. این گونه افراد عموما در مدیریت شرکت دخالتی ندارند.

۶- سرمایه گذاران ریسک پذیر ( Venture Capital )

این دسته از سرمایه گذاران، سرمایه گذاران حرفه ای هستند که در استارتاپ‌ها و کسب و کارهای رو به رشد سرمایه گذاری می‌کنند. این امر باعث می‌شود زمانی که کارآفرینان به دنبال سرمایه گذار هستند، آن‌ها مخاطبین پذیرفته شده‌ای به نظر بیایند. با این حال برای این سرمایه گذاری شما باید مراحل اولیه سرمایه گذاری را سپری کرده باشید. پیش از چنین سرمایه گذاری‌ای بهتر است اطمینان حاصل کنید که منافع شما و سرمایه گذار خطر پذیر هماهنگ است. این شرکت‌ها اغلب به دنبال بازگشت سرمایه و رشد سریع هستند. این امر ممکن است خلاف آهسته و پیوسته پیش رفتن باشد. این قبیل سرمایه گذاران معمولا کنترل قابل توجهی بر یک شرکت دارند. لذا اگر بخواهید از دیدگاه خود پیروی کنید، ممکن است سرمایه گذاری ریسک پذیر برای شما مناسب نباشند. لازم به ذکر است که سرمایه گذاران ریسک پذیر معمولا مایل به استفاده از قرارداد سرمایه گذاری خود هستند. همانطور که در مورد هر قرارداد مهم، شما باید آن را به دقت بررسی کنید تا اطمینان حاصل شود که منافع و اهداف شما را ارتقا می‌دهد، لذا از تغییر دادن آن نباید هراسید.

۷- مشارکت ( Partnership )

در برخی مواقع رشد به تنهایی پاسخگوی همه نیازها نیست. در عین حال یکی از گزینه‌ها می‌تواند این باشد که کارآفرینان وارد مشارکت با شرکت‌های تاسیس شده‌ای شوند که می‌توانند از محصولات یا خدمات آن‌ها سود ببرند و با آن‌ها قرارداد مشارکت منعقد کنند. به عنوان مثال به جای این‌که کسب و کاری به تنهایی تلاش کند که محصول خود را در راه های متنوع برای سرمایه گذاری بازار به فروش برساند، می‌تواند با شرکتی که مشتاق است آن محصولات را در مدل‌های بعدی خودش قرار دهد وارد مشارکت شود. در این صورت روند رشد می‌تواند سریع‌تر اتفاق بیفتد. در یک قرارداد مشارکت، ممکن است سرمایه گذاری به پیشبرد یک دستورالعمل محدود شود تا به شما در افزایش تولید خود کمک کند. با این حال، پیروزی بزرگ‌تر این است که با کاهش هزینه راه‌اندازی زنجیره تامین و استراتژی بازاریابی، شما به مقدار زیادی بودجه احتیاج ندارید.

در مورد سرمایه گذاری در استارتاپ‌ها نیاز به راهنمایی دارید؟

پیدا کردن بهترین راه سرمایه گذاری در استارتاپ‌ها یک تصمیمی مبتنی بر اهداف کسب و کار و میزان پذیرش خطر از سوی کارآفرینان می‌باشد. در این راستا مشورت کردن با کارشناسان حقوقی کسب و کار که تعداد زیادی کسب و کار و انواع سرمایه گذاری در آن‌ها را دیده و با آن‌ها کار کرده‌اند می‌تواند برای صاحبان کسب و کار اطمینان خاطر زیادی را پدید آورد تا بهتر متوجه شوند که چه چیزی برای آن‌ها با توجه به شرایطشان بهتر است. بدین منظور شما می‌توانید سوالات خود را درمورد سرمایه گذاری در استارتاپ‌ها از کارشناسان حقوقی وینداد پرسیده و از راهنمایی آنها در این زمینه بهره‌مند شوید.

۸ روش برای کسب درآمد از ارزهای دیجیتال بدون نیاز به سرمایه‌گذاری

کسب درآمد از دنیای ارزهای دیجیتال تنها شامل سرمایه‌گذاری نمی‌شود و با ارائه خدمات و محصولات مختلف می‌توان به یک جریان درآمدی قابل‌توجه دست پیدا کرد. برخی از این روش‌ها حتی نیاز به دانش پیچیده‌ای هم ندارند و تنها با خلاقیت، هنر و تجربه خود می‌توانید سود خوبی کسب کنید.

دنیای ارزهای دیجیتال طیف گسترده‌ای از روش‌ها را برای کسب درآمد ارائه می‌کند. از ماینینگ و سهام‌گذاری (Stacking) گرفته تا کشت سود در پروتکل‌های دیفای (DeFi) و فروش توکن‌های غیرمثلی (NFT)، برای هر فردی که در حوزه فناوری به‌اندازه کافی به‌روز باشد، ظاهراً راهی وجود دارد تا بتواند از ارزهای دیجیتال به‌نفع خود استفاده کند؛ با این حال، برای کسب درآمد در این حوزه، روش‌هایی غیرمرتبط با خودِ ارزهای دیجیتال نیز وجود دارد.

در این مطلب که بر اساس گزارشی از وب‌سایت کریپتو نیوز نوشته شده است، ۹ روش کسب درآمد از دنیای ارزهای دیجیتال بدون نیاز به سرمایه‌گذاری را معرفی خواهیم کرد تا با محصولات و خدماتی که می‌توان با ارائه آنها کسب درآمد کرد، آشنا شویم.

۱. ارائه مشاوره حسابداری و مالیاتی به سرمایه‌گذاران ارزهای دیجیتال

معامله‌گران و سرمایه‌گذاران ارزهای دیجیتال در برخی کشورها و البته شاید برای آینده در ایران، به مشاوره مالیاتی نیاز دارند. تغییر سریع قوانین نظارتی اغلب به‌معنی تغییراتی در نحوه پرداخت مالیات بر سود سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال است.

اگر حسابدار هستید یا سابقه‌ای در امور مالی دارید، می‌توانید خدمات مشاوره‌ای به سرمایه‌گذاران ارزهای دیجیتال یا شرکت‌های فعال در حوزه فناوری بلاک چین ارائه دهید. می‌توانید آنها را در مورد نحوه طبقه‌بندی سود عایدی‌شان از سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال، چه به‌عنوان سود سرمایه و چه به‌عنوان درآمد حاصل از کسب‌و‌کار و نحوه انجام فرایندهای مالیاتی راهنمایی کنید. در مقابل، آنها نیز هزینه خدمات راه های متنوع برای سرمایه گذاری شما را با پول‌های معمولی پرداخت خواهند کرد.

۲. کریپتوتراپی!

بر اساس یک مطالعه روانشناسی، بسیاری از معامله‌گران ارزهای دیجیتال رفتارهایی از خود نشان می‌دهند که شبیه سایر اشکال اعتیاد، مانند اعتیاد به الکل و قمار است. ارزهای دیجیتال با وجود اینکه نوید سودهایی را می‌دهند که می‌تواند زندگی هرکسی را متحول کند، به همان اندازه نیز خطر زیان مالی به همراه دارند.

اعتیاد این افراد عمدتاً پیگیری روند نوسان‌های بازار است و این موضوع در بازارهای نزولی بارزتر می‌شود و بسیاری از معامله‌گران بی‌خوابی و اضطراب شدیدی را تجربه می‌کنند.

اگر یک متخصصِ دارای مجوز فعالیت هستید، می‌توانید خدمات‌تان را در انجمن‌های آنلاین مرتبط با ارزهای دیجیتال یا شبکه‌های اجتماعی تبلیغ کنید. جلسات حضوری یا آنلاین تشکیل دهید و خدمات مشاوره خود را ارائه دهید. این جلسات درمانی می‌توانند فردی یا گروهی باشند. با این حال، این روش تنها در صورتی می‌تواند باعث کسب درآمد شود که دانش پایه‌ای از آنچه در فضای ارزهای دیجیتال می‌گذرد، داشته باشید.

۳. کارکردن در شرکت‌های مرتبط با ارزهای دیجیتال

فضای ارزهای دیجیتال همیشه به نیروی کار مجرب نیاز دارد. شرکت‌های طرفدار ارزهای دیجیتال اکنون به‌دنبال استخدام افراد بااستعداد از جمله توسعه‌دهندگان، بازاریاب‌های دیجیتال، نویسندگان محتوا، کارشناسان رابط کاربری و تجربهٔ کاربری (UI & UX)، توسعه‌دهندگان کسب‌وکار و بسیاری عناوین شغلی دیگر هستند.

شرکت‌های مرتبط با این حوزه معمولاً حقوق‌ قابل‌توجهی هم پرداخت می‌کنند و اگر بخواهید وارد حوزه سرمایه‌گذاری شوید، ممکن است دریافتی شما شامل ارزهای دیجیتال هم باشد.

مجموعه «ارزدیجیتال» هم در حال حاضر برای تکمیل تیم‌های مختلف خود، در موقعیت‌های شغلی متفاوت استخدام می‌کند. برای مشاهده لیست مشاغل فعال در ارزدیجیتال و ارسال رزومه، می‌توانید روی این پیوند کلیک کنید.

۴. خدمات حقوقی

شرکت‌های فعال در صنعت ارزهای دیجیتال همیشه به‌دنبال گسترش کسب‌وکار خود به بازارهای جدیدتر هستند. دیر یا زود آنها به یک وکیل برای دریافت مشاوره حقوقی درباره چگونگی سازمان‌دهی کسب‌وکار خود در حوزه‌های قضایی مختلف نیاز پیدا خواهند کرد. اگر یک وکیل حرفه‌ای با درک کافی از فضای ارزهای دیجیتال هستید، این روش می‌تواند گزینه خوبی برای شما باشد.

می‌توانید شرکت‌های مرتبط با ارزهای دیجیتال را درباره نحوه ساماندهی محصولات و خدمات، با پیروی از چهارچوب‌های قانونی حاکم بر حوزه‌‌های قضایی مختلف، راهنمایی کنید. این امر به کاهش هرگونه دعوی بین شرکت‌ها، دولت و سایر سهام‌گذاران کمک زیادی می‌کند. علاوه بر این، نبردهای حقوقی در فضای ارزهای دیجیتال را فراموش نکنید که ممکن است مشتریان جدیدی را برای وکلای فعال در این زمینه نیز به همراه داشته باشد.

۵. ساخت مزارع استخراج بیت کوین و ارزهای دیجیتال

مزارع استخراج بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال در واقع انبارهایی هستند که مجموعه‌ای از دستگاه‌های ماینینگ در آنجا مشغول پردازش هستند. راه‌اندازی یک مزرعه استخراج مستلزم سرمایه‌گذاری و دسترسی به برق ارزان است. در گذشته راه‌اندازی یک مزرعه ماینینگ کار ساده‌ای بود؛ اما امروزه انجام این کار به‌ویژه در ایران بسیار سخت شده است.

به‌عنوان مثال، انیگما (Enigma) که اکنون یکی از بزرگترین مجموعه‌های استخراج ارز دیجیتال در جهان است، چند سال پیش کار خود را در تعدادی سوله فلزی معمولی آغاز کرده بود. کارآفرینان می‌توانند خدماتی را برای کمک به راه‌اندازی این سوله‌ها یا کانتینرهای مخصوص ریگ‌های ماینینگ ارائه کنند. این سوله‌ها یا کانتینرها می‌توانند بسته به منابع و بزرگی عملیات به‌صورت سفارشی نیز ساخته شوند.

۶. نگهداری از مزارع استخراج

از گردگیری ساده ریگ‌های ماینینگ گرفته تا عیب‌یابی فنی دستگاه‌ها، می‌توانید خدمات تعمیر و نگهداری اولیه را به استخراج‌کنندگان بیت کوین ارائه دهید. این خدمات ممکن است شامل گردگیری تجهیزات ماینینگ با استفاده از دستگاه‌های مخصوص باشد. نگهداری پیشرفته‌تر نیز شامل بیرون آوردن تجهیزات، بازکردن و تمیز‌کردن محیط داخل آنهاست.

علاوه بر این، می‌توانید مقاومت ریگ‌های ماینینگ را در برابر نوسانات برق بررسی کنید یا اینکه رایزرهای معیوب کارت‌های گرافیک (GPU) را تعویض کنید و خدمات فنی مشابهی به مشتریان خود ارائه دهید. برای شروع این کار می‌توانید به یک مزرعه ماینینگ بروید و برای انجام این خدمات قرارداد پاره‌وقت ببندید.

۷. ساخت شاسی ریگ ماینینگ

شاسی وسیله‌ای برای سوارکردن قطعات ریگ است. اگر در ساخت ابزارهای این‌چنینی مهارت دارید، می‌توانید شاسی یا قاب بسازید و آنها را در اختیار شرکت‌های ماینینگ قرار دهید. از طرف دیگر، می‌توانید آنها را در فروشگاه‌های آنلاین یا انجمن‌هایی برای استخراج‌کنندگان ارز دیجیتال که ممکن است به جایگزین‌‌کردن یا ارتقای سخت‌افزار خود نیاز داشته باشند، منتشر کنید.

به‌عنوان یک ایده اولیه، با کمی خلاقیت می‌توانید یک شاسی ریگ ماینینگ ویژه استخراج اتریوم بسازید که بتواند تا ۱۲ کارت گرافیک را در خود جای دهد و اگر قیمت منصفانه‌ای هم برای آن در نظر بگیرد، احتمالاً مشتریانی برای محصول شما پیدا خواهد شد.

تصویر یک شاسی ریگ مناسب برای ۱۲ کارت گرافیک.

۸. طراحی کیف پول‌های سخت‌افزاری و لوازم جانبی

می‌توانید طرح‌های گرافیکی لوکسی برای ظاهر کیف پول‌های سخت‌افزاری آماده کنید و آنها را به شرکت‌هایی که تولیدکننده کیف‌های سخت‌افزاری محبوبی مانند ترزور (Trezor) و لجر (Ledger) هستند، ارائه دهید.

لوازم جانبی مرتبط با این کیف پول‌ها هم می‌توانند از نظر طراحی، کاربردی خاص یا تنها جنبه تزئینی داشته باشند؛ هرچند ایده‌های لوازم جانبی دیگری نیز وجود دارند که ممکن است به یک جریان درآمدی پرسود تبدیل شوند.

پولمان را چطور سرمایه گذاری کنیم؟

تورم و پیامدهای آن موجب شده تا مردم در تکاپوی حفظ پول خود باشند. عدم اطمینان و آینده نامعلوم باعث شده تا در روزگاری که تورم در آن معنا نداشت هم افراد به فکر حفظ سرمایه خود باشند. مثال هفت سال فراوانی و هفت سال قحطی را به یاد دارید؟

این که چطور باید سرمایه خود را ایمن کنیم، همواره سوال مهمی بوده است. اما اصلا سرمایه‌گذاری چیست؟ چرا و چطور سرمایه گذاری کنیم؟ پس انداز کنیم بهتر است یا سرمایه گذاری؟ روش‌های سرمایه‌گذاری کدام است؟ در چه زمینه‌ای سرمایه گذاری کنیم، بهتر است؟ چطور با ریسک کم سرمایه‌گذاری کنیم؟

در این مقاله قصد داریم تعریف کوتاه از سرمایه‌گذاری داشته باشیم. هم‌چنین تفاوت پس‌انداز و سرمایه‌گذاری را توضیح خواهیم دهیم. در ادامه انواع سرمایه‌گذاری را برحسب دارایی و ابزارهای آن معرفی می‌کنیم تا به این سوال که چطور سرمایه‌گذاری کنیم پاسخ دهیم.

مفهوم سرمایه‌گذاری

سرمایه‌گذاری به معنای خرید و نگهداری اقلام دارایی و یا اوراق بهادار است. به وسیله سرمایه‌گذاری می‌توان ارزش دارایی ها را حفظ و حتی بیشتر کرد. در واقع سرمایه‌گذاری به تعویق انداختن مصرف کنونی، در جهت به دست آوردن امکان مصرف بیشتر در آینده است.

فرصت های زیادی برای سرمایه‌گذاری وجود دارد. مبلغ سرمایه‌گذاری،روحیه ریسک‌پذیری و افق زمانی سرمایه‌گذاری افراد باهم متفاوت است. اما تنوع فرصت های سرمایه‌گذاری باعث می‌شود همه افراد بتوانند زمینه مناسب برای سرمایه‌گذاری خود را پیدا کنند. با توجه به تنوع دارایی‌ها، شما می‌توانید حتی با مبالغ ناچیز اقدام به سرمایه‌گذاری کنید.

تفاوت پس‌انداز و سرمایه‌گذاری

پیش از پاسخ به این سوال که چرا باید سرمایه گذاری کنیم، بهتر است تفاوت پس‌انداز و سرمایه‌گذاری را بدانیم. فرض کنید شما 10 میلیون تومان پول دارید و می‌خواهید آن را برای روز مبادا کنار بگذارید. در این حالت یا پول را به حساب جاری خود واریز می‌کنید، یا به شکل قدیمی آن را زیر بالش پنهان می‌کنید!

هدف شما از این کار این است که اگر روزی اتفاق غیر منتظره‌ای برایتان پیش آمد، کاسه چه کنم دست نگیرید و بتوانید خیلی سریع 10 میلیون تومان پول نقد در دست داشته باشید. این همان مفهوم پس‌انداز است. یعنی شما به‌جای اینکه پول خود را خرج کنید، از آن چشم‌پوشی کرده‌اید تا در موقع نیاز به سراغ آن بروید. اما اگر بخواهید کاری کنید که به جای 10 میلیون تومان امروز، دو سال دیگر 15 میلیون تومان داشته باشید (مبلغ پولتان حفظ و به آن اضافه شده باشد)، یعنی قصد سرمایه‌گذاری دارید. در واقع شما پول امروز خود را نادیده می‌گیرید تا در آینده بیشتر از آن استفاده کنید.

در ادامه به این سوال که چطور سرمایه‌گذاری کنیم پاسخ خواهیم داد.

پس‌انداز مثل این است که شما بذری را در محفظه‌ای بگذارید و آن را زیر خاک پنهان کنید تا هربار که باغچه‌تان آفت زده شد به سراغش بروید. اما سرمایه‌گذاری، کاشتن بذر و انتظار به ثمر رسیدن آن است.

چرا سرمایه گذاری کنیم ؟

تورم همواره برای پس‌انداز شما دام پهن کرده‌است. کمتر کسی پیدا می‌شود که بتواند ادعا کند صرفا با کنار گذاشتن پول توانسته به رویای ایده‎‌آل خود رسیده باشد. پس‌انداز پوشالی است که نمی‌تواند به تنهایی شما را از گزند تورم در امان نگهدارد. اینجاست که سرمایه‌گذاری اهمیت پیدا می‌کند.

چطور سرمایه‌گذاری کنیم ؟

تا به اینجا توضیح دادیم که سرمایه‌گذاری چیست و چرا اهمیت دارد. اما چطور سرمایه‌گذاری کنیم ؟

برای پاسخ به این سوال، شما باید سه مولفه سرمایه‌گذاری را بشناسید:

• محیط سرمایه‌گذاری

• روش‌های سرمایه‌گذاری

• سرمایه‌گذاران

محیط سرمایه‌گذاری

محیط سرمایه‌گذاری شامل سه مولفه مهم است:

1- ابزارهای مالی

2- بازارهای مالی

3- نهادهای مالی

ابزارهای مالی

منظور از ابزارهای مالی انواع دارایی‌های قابل معامله است. از وجه نقد تا انواع اوراق بهادار که مورد معامله قرار میگیرند، ابزارمالی نامیده می‌شوند.

ابزارهای مالی شامل دارایی های زیر هستند:

• پول نقد
• ملک
• سند رسمی (قانونی)
• اوراق بهادار
• اوراق قرضه

اما منظور از اوراق بهادار چیست؟ اوراق بهادار نوعی از دارایی‌های مالی به شکل برگه هستند که نشان‌دهنده حقوق سرمایه‌گذاران بوده و قابلیت نقل و انتقال دارند. هر سرمایه‌گذار با خرید اوراق بهادار صاحب منافع می‌شود. به طور مثال سهام نوعی از اوراق بهادار است که دارنده آن در ازای پرداخت پول، صاحب بخشی از منافع شرکت می‌‌شود.

بازارهای مالی

بازارهای مالی مکانی برای خرید و فروش دارایی‌های مالی هستند. در بازارهای مالی خریداران و فروشندگان اوراق بهادار با یکدیگر روبه‌رو می‌شوند. در این بازارها مکانیزم‌هایی به وجود آمده تا شرکت‌هایی که کمبود منابع مالی دارند به اشخاصی که مازاد منابع مالی دارند مرتبط شوند.

بازار های مالی به دو دسته تقسیم می‌شوند: 1- بازار پول و 2- بازار سرمایه

نهادهای مالی

نهادهای مالی موسسات و واسطه‌های مالی تاثیرگذار بر نحوه داد و ستد اوراق بهادار هستند. نهادهای مالی سازمان‌هایی هستند که ادعاهای مالی در مقابل خود منتشر می‌کنند. واسطه‌های مالی وجوه حاصل از فروش دارایی‌های مالی را به خرید دارایی‌های مالی دیگر اختصاص می‌دهند.

در واقع این نهادها واسطه بین شما (خریداران) و عرضه‌کنندگان (فروشندگان) اوراق بهادار هستند. نهادهای مالی شامل بانک‌ها، شرکت های تامین سرمایه، صندوق‌های مشترک سرمایه‌گذاری، شرکت‌های بیمه، صندوق‌های بازنشستگی هستند.

انواع روش های سرمایه‌گذاری

گفتیم که دارایی‌ها انواع مختلفی دارند. اما اگر کسی قصد سرمایه‌گذاری داشته باشد باید در کدام یک از دارایی‌های این طیف متنوع سرمایه‌گذاری کند؟ برای پاسخ به این سوال ابتدا باید انواع دارایی‌ها را تعریف کنیم.

دارایی ها به دو دسته: واقعی (غیرمالی) و مالی تقسیم می‌شوند.

دارایی‌های واقعی (غیر مالی)

دارایی‌های واقعی نوعی از دارایی‌ها هستند که فیزیکی و مشهود بوده و ارزش آن ها به ویژگی‌های ظاهری وابسته است. مثل: زمین، ساختمان، طلا و جواهرات، که همگی ماهیت فیزیکی دارند. معمولا افراد در دوران تورم برای ایجاد درآمد و فرار از کاهش ارزش پول، اقدام به خرید کالاهای بادوام و مشهود می‌کنند.

البته ممکن است این نوع سرمایه‌گذاری هیچ نوع درآمد جاری و منظمی برای سرمایه‌گذار نداشته باشد (به طور مثال خرید طلا یا ارز برای شما عایدی ماهیانه به همراه ندارد، بلکه تنها از اختلاف قیمت خرید و فروش دارایی سود می‌برید).

دارایی‌های مالی (اوراق بهادار)

دارایی‌هایی که فیزیکی و مشهود نیستند و در حقیقت قراردادهای کتبی بر روی کاغذ هستند. این قراردادها نشانگر حقوق قانونی دارنده، نسبت به منفعتی در آینده به حساب می‌آیند. مثلاً در ازای خرید سهام شما تنها صاحب برگه می‌شوید. اما همین برگه نشان می‌دهد که شما مالک بخشی از منافع شرکت خواهید بود.

منظور از سرمایه‌گذاری در اوراق بهادار، سرمایه‌گذاری در سهام عادی یا اوراق قرضه است. طبق این روش شما در ازای پرداخت مبلغی در حال حاضر، صاحب بخشی از عایدی شرکت می‌شوید. در این حالت اگر دارنده سهام عادی باشید، منافع شرکت به شکل سود سهام و یا اگر دارنده اوراق قرضه باشید، به شکل بهره به شما پرداخت می‌شود. از انواع دارایی‌های مالی می‌توان به سهام، اوراق مشارکت، اوراق خزانه و… اشاره کرد. سرمایه‌گذاری در دارایی‌های مالی به دو شکل مستقیم یا غیرمستقیم صورت می‌گیرد.

سرمایه‌گذاران

سرمایه‌گذاران در بازارهای معامله اوراق بهادار به دو دسته تقسیم می‌شوند: 1- اشخاص حقیقی و 2- اشخاص حقوقی

سرمایه‌گذاران حقیقی

سرمایه‌گذاران حقیقی افرادی هستند که با خرید اوراق بهادار در سود و زیان شرکت سهیم می‌شوند. این افراد می‌توانند با سرمایه های جزیی خود وارد بازار سرمایه شوند.پس در واقع شما که به عنوان یک فرد اقدام به سرمایه‌گذاری می‌کنید، در دسته اشخاص حقیقی جای می‌گیرید.

سرمایه‌گذاران حقوقی

منظور از اشخاص حقوقی موسسات و نهادهایی هستند که توان مالی بالایی دارند. بانک ها، شرکت‌های بیمه، صندوق‌های بازنشستگی، شرکت‌های سرمایه‌گذاری و دیگر نهادهای مالی از جمله شخصیت‌های حقوقی هستند. معاملات اشخاص حقوقی معمولا حجم بالایی دارد. به همین دلیل معاملات این اشخاص، تاثیر چشمگیری در ورود و خروج پول به بازار سرمایه و نوسان قیمت ها دارد.

با پول کم چطور سرمایه‌گذاری کنیم؟

گفتیم که تنها راه حفظ ارزش پول در مقابل تورم، سرمایه‌گذاری است. اگر تا به اینجای مقاله به سرمایه‌گذاری علاقه پیدا کرده‎‌اید حتما در این فکر هستید که برای این کار به چه میزان سرمایه احتیاج دارید. ممکن است این سوال برای شما پیش بیاید که آیا می‌توان با مبالغ پایین سرمایه گذاری کرد؟ چطور با پول کم سرمایه‌گذاری کنیم؟

در پاسخ می‌گوییم بله می‌توان با هر مبلغی سرمایه‌گذاری کرد. همانطور که گفتیم ابزارهای بسیار متنوعی برای سرمایه‌گذاری وجود دارد. سرمایه‌گذاری در زمین و املاک نیازمند سرمایه کلانی است. ولی برای سرمایه‌گذاری در بورس، صندوق‌های سرمایه‌گذاری، طلا، ارز و سپرده‌گذاری در بانک، نیازی به سرمایه هنگفت ندارید. شما می‌توانید سرمایه‌گذاری در بورس را با سرمایه 500 هزار تومانی شروع کنید.

پیش از شروع سرمایه‌گذاری در بورس، لازم است تا گام‌های ورود به بازار بورس را طی کنید. ثبت نام در سجام، عضویت در کارگزاری و دریافت کد بورسی سه گام اصلی ورود به بورس است.

سخن آخر

در این مقاله تعریف کردیم که سرمایه‌گذاری چیست. گفتیم که تنها راه حفظ ارزش پول در مقابل پیامدهای تورم، سرمایه‌گذاری است. برای پاسخ به این سوال که چطور سرمایه‌گذاری کنیم محیط سرمایه‌گذاری را تعریف کردیم و گفتیم که هر محیط سرمایه‌گذاری متشکل از ابزار، نهاد و بازار است. هم‌چنین به انواع روش های سرمایه‌گذاری اشاره کردیم و توضیح دادیم که سرمایه‌گذاری در دارایی ها، به دو روش سرمایه‌گذاری در دارایی های مالی و غیرمالی صورت می‌گیرد.